بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

بنام خدايى كه هم رحمتى عام دارد و هم رحمتى خاص به نيكان.

إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفازاً

براى متقيان در آن جهان رستگارى و آسايش است.

حَدائِقَ وَ أَعْناباً

باغهايى سرسبز و انواعى از انگورها.

وَ كَواعِبَ أَتْراباً

و دختران (زيباى دلربا) كه همه در خوبى و جوانى مانند يكديگرند.

وَ كَأْساً دِهاقاً

و جامهايى پر (از شراب طهور).

لا يَسْمَعُونَ فِيها لَغْواً وَ لا كِذَّاباً

هرگز سخن بيهوده و دروغ نشنوند.

جَزاءً مِنْ رَبِّكَ عَطاءً حِساباً

اين (نعمتهاى ابدى) مزدى به عطا و حساب پروردگار تو است.

رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُمَا الرَّحْمٰنِ لا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطاباً

خدايى كه آسمانها و زمين و همه مخلوقاتى كه در بين آسمان و زمين است بيافريده خدايى مهربان است كه در عين مهربانى كسى از قهر و سطوتش با او به گفتگو لب نتواند گشود.

يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَ الْمَلائِكَةُ صَفًّا لا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمٰنُ وَ قالَ صَواباً

روزى كه آن فرشته بزرگ روح القدس با همه فرشتگان صف زده و به نظم برخيزند و هيچ كس سخن نگويد جز آن كس كه خداى مهربانش اذن دهد و او سخن به صواب گويد.

ذٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِليٰ رَبِّهِ مَآباً

چنين روز محقق خواهد شد پس هر كه مى‌خواهد، نزد خداى خود (در آن روز) مقام و منزلتى يابد (در راه ايمان و اطاعت بكوشد).

إِنَّا أَنْذَرْناكُمْ عَذاباً قَرِيباً يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ يَداهُ وَ يَقُولُ الْكافِرُ يا لَيْتَنِي كُنْتُ تُراباً

ما شما را از روز عذاب كه نزديك است ترسانيده و آگاه ساختيم روزى كه هر كس هر چه (از نيك و بد) كرده در پيش روى خود حاضر بيند و كافر در آن روز (از فرط عذاب) آرزو مى‌كند كه اى كاش خاك‌ بود (تا چنين به آتش كفر خود نمى‌سوخت).

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها

بنام خداى رحمان و رحيم‌؛ سوگند به خورشيد و گسترش نور آن.

وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها

سوگند به ماه وقتى كه دنبال خورشيد مى‌رود.

وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها

و به روز سوگند وقتى كه همه جا را روشن مى‌سازد.

وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها

و به شب سوگند وقتى كه روى روز را مى‌پوشاند.

وَ السَّماءِ وَ ما بَناها

و سوگند به آسمان و كسى كه آن را بنا كرده.

وَ الْأَرْضِ وَ ما طَحاها

و سوگند به زمين و آنكه آن را بگسترد.

وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها

و سوگند به جان آدمى و آن كس كه آن را با چنان نظام كامل بيافريد.

فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها

و در اثر داشتن چنان نظامى خير و شر آن را به آن الهام كرد.

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها

(سوگند به اين آيات) كه هر كس جان خود را از گناه پاك سازد رستگار مى‌شود.

وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها

و هر كس آلوده‌اش سازد زيانكار خواهد گشت.

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْواها

طايفه ثمود از غرور و سركشى دعوت پيامبر خود صالح را تكذيب كردند.

إِذِ انْبَعَثَ أَشْقاها

هنگامى كه شقى‌ترين آنها برانگيخته شد.

فَقالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ ناقَةَ اللَّهِ وَ سُقْياها

و رسول خدا (صالح) گفت: اين ناقه آيت خداست از خدا بترسيد و آن را سيراب كنيد.

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوها فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاها

آن قوم رسول را تكذيب و ناقه را پى كردند. خدا هم آنان را به كيفر ظلم و گناهشان هلاك ساخت و شهرشان را با خاك يكسان نمود.

وَ لا يَخافُ عُقْباها

و از عاقبت هلاكتشان پروايى نكرد.